Saturday 6 December 2014

വെറുതെ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ ഓരോന്ന് ചിന്തിക്കും ,അപ്പോഴാണ് മനസിലായത്

ബ്ലോഗില്‍ കുറിച്ചിട്ടിട്ട് ഒരു വര്‍ഷത്തോളം ആയല്ലോ എന്ന്....ഇനി കുറച്ച്

സമയം കണ്ടെത്തി എന്തെങ്കിലും വായിക്കണം,,,,

Saturday 17 May 2014

തിരശീലയ്ക്ക് പിന്നില്‍

തിരശീലയ്ക്ക് പിന്നില്‍

ആരണ്യ എന്റെ അടുത്ത സുഹൃത്ത് ആയിരുന്നു.പ്ലസ്‌ ടു ഞങ്ങള്‍ ഒന്നിച്ചായിരുന്നു. അന്ന് മുതല്‍ എനിക്കവളെ നന്നായി അറിയാം.അവളെ അനാഥാലയത്തില്‍ നിന്നും എടുത്ത്  വളര്‍ത്തിയതാണെന്നും അറിയാമെങ്കിലും അവളുടെ പാസ്റ്റ് എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു.സിനിമ നടി ആയതില്‍ പിന്നെ അവളുടെ സ്വാകര്യതയിലേക്ക് ഞാന്‍ എത്തി നോക്കിയിട്ടുമില്ല.അവളൊരു കടുത്ത പുകവലിക്കാരിയായി മാറിയതാണ് മരണകാരണമെന്ന് അവളുടെ മരണ വാര്‍ത്ത കണ്ടാണ്‌ അറിഞ്ഞത്.

അവളെ ചെറുപുഷ്പ്പം കോണ്‍വെന്റില്‍ നിന്നും ആണ് കിട്ടിയതെന്ന് അവളുടെ വളര്‍ത്തച്ഛന്‍ പറഞ്ഞതിന്‍ പ്രകാരമാണ് ഞാന്‍ കോണ്‍വെന്റില്‍ എത്തിയത്. നല്ല മൂഹൂര്‍ത്തത്തില്‍ ആണ് ഞാന്‍ ചെന്നത്. അവള്‍ അയച്ച പണം കൊണ്ട് മദര്‍ ഒരു പുകവലി വിരുദ്ധ ക്യാമ്പ്‌ സംഘടിപ്പിക്കുവായിരുന്നു. കൂടാതെ 10 കാന്‍സര്‍ രോഗികള്‍ക്ക് ചികിത്സക്കാവശ്യമുള്ള പണവും നല്‍കുന്നു.

പരിപാടിക്ക് ഞാനും പങ്കെടുത്തു. അതിനു ശേഷം മദറോട് ഒന്ന് സംസാരിക്കാന്‍ പറ്റി.അവര്‍ക്ക് ആരണ്യയെ പറ്റി കണ്ണീരില്‍ കുതിര്‍ന്ന കുറെ സംസാരിക്കാന്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.അവള്‍ അയച്ച കത്ത് അവളുടെ മരണത്തിനു ശേഷം ആയിരുന്നു മദറിന് കിട്ടിയത്.കത്ത് ഇങ്ങനെയായിരുന്നു.

To,
    mother superior
    cherupushppam convent
    alappuzha

പ്രിയപ്പെട്ട മദര്‍,

                              ഓണ്‍കോളജി ഡിപാര്‍ട്ട്മെന്റില്‍ എഴുതിയിരുന്ന വാചകം എന്നെ വല്ലാതെ തളര്‍ത്തുന്നു.

" A quarter of smokers dies in middle age " എന്നായിരുന്നു അത്. ആദ്യമായി സ്ക്രീന്‍ ടെസ്റ്റ്‌ നടത്തിയപ്പോഴോ,ആദ്യത്തെ സിനിമ റിലീസ് ആയപ്പോഴോ ഞാന്‍ ഇത്ര ടെന്‍ഷന്‍ അനുഭവിച്ചിട്ടില്ല. ആദ്യമായി ഞാനിപ്പോള്‍ ഭയക്കുന്നു. മരണം ഏത് നിമിഷവും എന്നെ കവര്‍ന്നെടുക്കും.

കോണ്‍വെന്റില്‍ നിന്നും എന്നെ കൊണ്ടുപോയതിനു ശേഷം എന്റെ പതിനഞ്ചാമത്തെ വയസില്‍ ആണ് ഞാന്‍ മോഡലിംഗിന് പോയത്.ഒത്തിരിയേറെ സ്‌ട്രെസ് എനിക്കുണ്ടായി എല്ലാവരും ചെയ്യുന്നത് പോലെ ഞാനും പുകവലി തുടങ്ങി. ഓരോ ദിവസവും വലിച്ചുതള്ളുന്ന സിഗരറ്റിന്റെ എണ്ണം കൂടി. സിനിമ നടി ആയപ്പോഴേക്കും  ഞാനൊരു ചെയിന്‍ സ്മോക്കര്‍ ആയി.

പുകവലിക്കരുതെന്ന് പലരും ശാസിച്ചു എങ്കിലും മറ്റെല്ലാ സെലിബ്രിറ്റികളേയും പോലെ ഞാനൊരു അടിമയായി മാറി. 

ഊട്ടിയില്‍ ഒരു ഷൂട്ടിംഗ് ഉണ്ടായിരുന്നു. ബാംഗ്ലൂര്‍ നിന്നും ഫ്ലൈറ്റില്‍ കേറാന്‍ നേരം വല്ലാതെ ചുമച്ച് ചോര തുപ്പി.കുറച്ചു ദിവസം തൊട്ട് ചുമ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഞാന്‍ കാര്യമാക്കിയില്ല. ഫ്ലൈറ്റ് ക്യാന്‍സല്‍ ചെയ്ത് നേരെ അപ്പോളോ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ എത്തി. ഒരു മോശം ഡയഗ്നോസിസ് ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. രണ്ടോമൂന്നോ ദിവസത്തിനുള്ളില്‍ തന്നെ എനിക്ക് ലങ്ങ്‌ കാന്‍സര്‍ ആണെന്ന് റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ വന്നു. നാട്ടില്‍ അച്ഛനോടോ അമ്മയോടോ ഞാന്‍ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല അവര്‍ എന്നോ എനിക്കന്യരായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

പിന്നീടൊരു വേദന നിറഞ്ഞ ഏകാന്ത വാസം ആയിരുന്നു. ഞാന്‍ ആരുടേയും ഫോണ്‍ എടുത്തില്ല. ഒരു പരിപാടിക്കും പോയില്ല. കീമോ തുടങ്ങി കുറച്ചു നാളുകള്‍ക്കുള്ളില്‍ മുടിയെല്ലാം പോയി ഞാന്‍ ആരോ ആയി മാറി.ഇതിനകം എന്തോ മണത്ത് മാധ്യമ പ്രവര്‍ത്തകര്‍ വന്നെങ്കിലും ഞാന്‍ അവരെ കാണുകയോ സംസാരിക്കുകയോ ചെയ്തില്ല.അവര്‍ അവര്‍ക്കിഷ്ട്ടമുള്ളത് പോലെ അച്ചടിച്ച് എന്റെ രോഗം ആഘോഷമാക്കി.ഇനിയൊരു തിരിച്ചുവരവ് അസാധ്യമാണെന്ന് എല്ലാരും പറഞ്ഞു.ഇനി വീണ്ടും ആ അഴുക്ക് ചാലിലോട്ടു പോകാന്‍ എനിക്കും താല്‍പ്പര്യം ഇല്ലായിരുന്നു.

ഇനി എന്റെ അവസാന നാളുകളില്‍ എനിക്ക് മദറിനൊപ്പം ചിലവഴിക്കണം.സമാധാനവും സന്തോഷവും നിറഞ്ഞ കുറച്ചു നാളുകള്‍  മാത്രം മതി എനിക്ക്.ഒരു പുകവലി വിരുദ്ധ കംപൈന്‍ ഉണ്ടാക്കണം.ഉള്ള പണം കൊണ്ട് കുറച്ചു രോഗികള്‍ക്ക് ആശ്വാസം നല്‍കാന്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ അത് മതി. എന്റെ കയ്യിലുള്ള പണം ഇതിനോടൊപ്പം അയക്കുന്നു.ഉടനെ തന്നെ ഞാന്‍ പുറപ്പെടും...
                                                                     സ്വന്തം
                                                                     ആരണ്യ

കത്ത് വായിച്ച് എനിക്കും കരയാതിരിക്കാന്‍ ആയില്ല.അവള്‍ എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടവള്‍ ആയിരുന്നു. അവളുടെ മരണം എന്നെ വല്ലാതെ നൊമ്പരപ്പെടുത്തി.ഇനി എനിക്ക് പറയാന്‍ വേറെ ഒന്നുമില്ല..... 

അകാലത്തില്‍ പൊലിഞ്ഞ നക്ഷത്രമേ നിന്റെ ആത്മാവിനു നിത്യശാന്തി....

കൂടെ പുകവലിയും മദ്യപാനവും ഇല്ലാത്ത പുതിയ തലമുറ ഉണ്ടാകട്ടെ എന്ന പ്രാര്‍ത്ഥനയും...........
                                                                                                       dec 2013